“¯íäýñíèé áàõàðõàë ìîíãîë ñóðòëûí äóóäëàãà áàéíà. ¯åèéí ¿åä ãîëîìòîî ñàõèõ ìîíãîë ò¿ìýí, ¿íäýñ óãñààãààðàà áàõàðõàíà. Òºðºõ人 “áóóõ”, ¿õýõäýý ÿñàà îðøîîõ ãàçàð øîðîî, óóë óñ, óðãàìàë áàÿëãààðàà áàõàðõàíà. ¯éëèéí ¿ðã¿é ìºíõºä äóðñàãäàõ ýçýí áîãä ×èíãèñèéí óäìààðàà áàõàðõàíà. ¯ðýãäýæ, õîðîãäñîí ÷ ºíº õîæèä äàâòàãäàøã¿é ñî¸ë, óëàëìæëàë, çàíøëûí ýðõýì íàíäèí ºâººðºº áàõàðõàíà. ¯íäýñíèé òóñãààð òîãòíîë, øóäàðãà ¸ñûã äýýäýëñýí òºð óëñààðàà áàõàðõàíà.
Босоо, хэвтээ хоёр бичигтэй, бодлоо билчээж, үгээ цэцэлж ярьдаг монгол хэлтэй, хорвоогоос тасарч, наранд хүрдэг уртын дуутай, хоёрхон чавхдасаар адуу янцгаалгаж, айраг үнэртүүлж, морин хууртай, орсон гарсанд цай идээгээ дээжлэн барьж, ойчож унахад нь, түшиж босгодог монгол заншилтай билээ бид.
"Эх орон надад юу өгч чадах вэ? гэж бүү асуу. Эх орондоо би юу хийж чадах вэ? гэж өөрөөсөө асуу"
Комментариев нет:
Отправить комментарий